Astygmatyzm a normalne widzenie

Astygmatyzm to wada refrakcji spowodowana nieregularną rogówką lub soczewką. Powierzchnia oka jest owalna, co sprawia, że oko bardziej przypomina piłkę nożną lub jajko niż kulistą piłkę do koszykówki. Światło wpad ające do oka w sposób nieregularny nie skupia się w jednym punkcie ogniskowym.

Zamiast tego promienie światła ulegają rozproszeniu, załamując się mniej lub bardziej w jednym południku (pomyśl o osi, kierunku północ-południe), odchylając się mniej lub bardziej w kierunku prostopadłym.

Prowadzi to do zniekształconego widzenia lub niewyraźnego widzenia z dowolnej odległości. Astygmatyzm często występuje z innymi nieprawidłowościami refrakcji, takimi jak krótkowzroczność, nadwzroczność, krótkowzroczność lub dalekowzroczność.

Dwa rodzaje astygmatyzmu to astygmatyzm rogówkowy i soczewkowy. Astygmatyzm rogówkowy występuje, gdy zewnętrzna warstwa oka jest zniekształcona. Jest to najczęstszy rodzaj astygmatyzmu i wpływa na sposób, w jaki światło wpada do gałki ocznej.

Drugi typ, astygmatyzm soczewkowy, odnosi się do nieprawidłowości w soczewce; ten typ zwykle wynika z zaćmy lub urazów oka, w których soczewka ulega wypaczeniu i zniekształceniu.

Objawy wzrokowe wynikające z obu typów są zasadniczo takie same, ale problem ze strukturą oka występuje w różny sposób, w zależności od tego, jaki masz prawidłowy astygmatyzm.

Pomimo dużego wkładu, nadal musimy dokładnie zrozumieć, dlaczego ludzie mają astygmatyzm. Astygmatyzm ma zwykle podłoże genetyczne. Często się z nim rodzisz lub może się on pojawić wraz z rozwojem Twojego oka.

Istnieją również przypadki, w których ludzie rozwinęli astygmatyzm z powodu urazów oczu lub nawet niektórych operacji związanych z zaćmą. Ludzie zakładają, że czytanie w ciemności lub siedzenie zbyt blisko ekranu spowoduje astygmatyzm, ale tak nie jest. Może to powodować zmęczenie oczu i nasilać dyskomfort, który możesz odczuwać.

Normalny wzrok zależy od warstwowego oka ze światłem, które przemieszcza się przez jedną skupioną ścieżkę, od rogówki do soczewki, a następnie siatkówki z tyłu oka. Jeśli rogówka i soczewka nie byłyby równomiernie zakrzywione, jak piłka do koszykówki z dużymi wgłębieniami, światło wpadające do oka nie byłoby wystarczająco wygięte (załamane) i nie skupiałoby się ostro na siatkówce.

Zamiast tworzyć wyraźny obraz mentalny, oko tworzy rozmazany obraz, który może, ale nie musi, zostać przesłany przez nerw wzrokowy do mózgu, abyś mógł świadomie myśleć. Przy przeciętnym wzroku wszystko jest ostre i wyraźne na wszystkich odległościach.

Światło wpada następnie do oka przez rogówkę i skupia się przez soczewkę, zmniejszając się lub zagęszczając w zależności od tego, czy obserwowany obiekt znajduje się blisko, czy daleko. Proces ten, znany jako akomodacja, pozwala skupić światło na jednym punkcie lub miejscu z tyłu oka, zwanym siatkówką.

Siatkówka przetwarza te promienie świetlne na impulsy elektryczne wysyłane przez nerw wzrokowy do mózgu. Rezultat jest taki sam: ostry, wyraźny obraz, który nie jest zamazany.

W przypadku oczu z astygmatyzmem światło z tego samego źródła załamuje się inaczej niż w przypadku normalnego widzenia. Zamiast równomiernego załamywania światła przez rogówkę lub soczewkę, oczy z astygmatyzmem powodują, że światło załamuje się lub ląduje w różnych miejscach na siatkówce lub wokół niej, zniekształcając lub rozmywając widzenie w sposób, który nie spowodowałby naturalnej korekty wrażliwości na światło.

Podczas gdy normalne widzenie zapewnia ostrą rozdzielczość na dowolną odległość, osoba z ciężkim astygmatyzmem często ma skrzyżowaną krew, przy czym zarówno bliskie, jak i dalekie odległości są rozmyte lub podwojone, co wymaga soczewek korekcyjnych lub operacji w celu skorygowania wady refrakcji.

Znaczne rozmycie lub zniekształcenie widzenia wynika z nieostrego światła skupionego na więcej niż jednym punkcie w oku, potencjalnym astygmatyzmie w tym przypadku, i jest kwintesencją objawu astygmatyzmu. Nieostre widzenie może występować z bliska i z daleka lub na odległość kilku stóp.

Większość osób z normalną ostrością wzroku nie ma problemów z widzeniem; mogą wybrać i skupić światło na jednym punkcie, a oko skupi się wtedy odpowiednio na siatkówce, nie powodując żadnych potencjalnych zaburzeń widzenia.

Osoby z astygmatyzmem często zgłaszają, że widzą aureole lub wybuchy gwiazd wokół źródeł światła, szczególnie w nocy. Te odblaski i rozproszenie światła mogą utrudniać jazdę w nocy lub przy nadjeżdżających reflektorach i z pewnością nie są tak wygodne, jak w przypadku osób z normalnym wzrokiem.

Brak odblasków i gwiezdnych rozbłysków, możliwość jazdy w słońcu bez znaczących problemów ze wzrokiem to tylko jeden z przykładów tego, jak spożywanie zbilansowanego białka zapobiega zniekształceniom wzroku związanym z astygmatyzmem, czyniąc rzeczy bezpieczniejszymi w nocy.

Normalne widzenie występuje bez refrakcyjnych błędów astygmatyzmu. Widzenie staje się normalne, gdy rogówka i inne załamujące światło powierzchnie oka, takie jak soczewka, są sferycznie zakrzywione. Ta sferyczna powierzchnia skupia światło w jednym punkcie na siatkówce.

Osoby z normalnym wzrokiem widzą obrazy załamane do pojedynczego punktu na siatkówce, które nie są rozmyte lub rozproszone, jak te widziane przez osoby z doświadczeniem degustacji.

Ze względu na tę precyzyjną ostrość, osoby z normalnym wzrokiem z łatwością unikają niektórych objawów astygmatyzmu, rozmycia, aureoli i zmęczenia oczu, szczególnie w zaciemnionym otoczeniu. Widzenie rzeczy jest po prostu tym, czym jest: widzeniem rzeczy.

Lekarz okulista może zdiagnozować astygmatyzm za pomocą kilku testów podczas rutynowego badania wzroku. Jednym z pierwszych testów jest test ostrości wzroku, w którym pacjent jest proszony o odczytanie liter na tablicy okulistycznej z określonej odległości. Oko pacjenta może widzieć z różnych odległości.

Innym badaniem jest keratometr, w którym okulista używa serii soczewek do pomiaru krzywizny rogówki; jeśli rogówka ma nieregularny kształt, może to być wczesna oznaka astygmatyzmu. Jeśli astygmatyzm jest obecny lub podejrzewany, przeprowadzane są dodatkowe testy w celu pomiaru nasilenia wady refrakcji.

Niektórzy nie będą mieli żadnych objawów; jednak wiele osób z astygmatyzmem opisuje życie z chronicznym zmęczeniem oczu, częstymi bólami głowy i problemami z widzeniem w nocy. Znakiem rozpoznawczym nieregularnego astygmatyzmu może być uczucie, że musisz podkręcić oczy lub przechylić głowę, aby widzieć wyraźnie.

Załóżmy, że często doświadczasz problemów ze wzrokiem, takich jak niewyraźne widzenie, aureole wokół świateł, niewyraźne widzenie lub dyskomfort podczas próby skupienia wzroku. W takim przypadku warto zarezerwować wizytę u okulisty. Wczesne zdiagnozowanie tych objawów może zapewnić najlepszą szansę na zdrową przyszłość dla Twojego wzroku.

Oprócz tych wad refrakcji, standardowa diagnostyka wzroku obejmuje również rutynowe badania wzroku, ale bez podkreślania testów na astygmatyzm. Regularne badania wzroku potwierdzają, że oko prawidłowo wyświetla światło na siatkówce, zapewniając ostry i wyraźny obraz.

Zazwyczaj badania astygmatyzmu u osób z prawidłowym wzrokiem wykazują, że rogówka lub soczewka nie ma nieregularnego kształtu, a testy wzroku, takie jak retinoskopia, wykazują standardową krzywiznę powierzchni.

Astygmatyzm jest najczęstszą wadą wzroku, którą można korygować za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Soczewki pomagają zrekompensować nieregularną krzywiznę oka poprzez przekierowanie nieostrego światła, powodując, że skupia się ono na siatkówce, zapewniając wyraźniejsze widzenie.

Okulary są najprostszym sposobem leczenia, ale soczewki toryczne, jeden z najpopularniejszych kształtów hybrydowych soczewek kontaktowych, również służą temu celowi. Te skuteczne wizualnie rozwiązania mogą być zastosowane natychmiast, bez wcześniejszej operacji oczu.

Chirurgia refrakcyjna jest dobrą opcją dla osób z bardziej przewlekłym astygmatyzmem, które wolałyby nosić okulary, ale wolą bardziej trwałe rozwiązanie. Obejmuje to LASIK, procedurę laserową, w której rogówka jest przekształcana w celu leczenia astygmatyzmu poprzez zmianę jej krzywizny od zewnątrz, aby zapewnić wyraźne widzenie bez okularów lub soczewek kontaktowych.

Operacja jest długotrwałym lub stałym rozwiązaniem w przypadku astygmatyzmu, ale w zależności od stopnia nasilenia astygmatyzmu może nie być odpowiednią opcją dla każdego. Jeśli Twój astygmatyzm nie jest zbyt łagodny, warto porozmawiać z okulistą, aby sprawdzić, czy jest to najlepsze rozwiązanie dla Ciebie.

Leczenie astygmatyzmu wymaga częstych badań okulistycznych, laserowej chirurgii oka, ciągłego stosowania soczewek korekcyjnych lub być może rozwiązań chirurgicznych oraz dodatkowych kroków w celu dostosowania recept soczewek w miarę zmian kształtu oka w czasie.

W przypadku osób z prawidłowym wzrokiem, poza okazjonalnymi badaniami wzroku w celu sprawdzenia rozwoju wad refrakcji, nie jest konieczna żadna specjalna pielęgnacja. Zarządzanie astygmatyzmem może wymagać bardziej znaczących działań, ale zarówno utrzymanie normalnego widzenia, jak i utrzymanie astygmatyzmu wymaga regularnych badań wzroku w celu oceny i utrzymania zdrowia naszych oczu.

Istnieje pewne zróżnicowanie wśród osób żyjących z astygmatyzmem (niektórzy mają łagodne schorzenia; niektórzy mają ekstremalną krzywiznę rogówki i mogą skorzystać z operacji wymiany rogówki).

Dla tych, którzy muszą żyć z nieleczonym astygmatyzmem, istnieje wiele dróg do lepszego widzenia (refrakcyjne soczewki korekcyjne i chirurgia refrakcyjna są realnymi opcjami). Błędy refrakcji nie mają wpływu na normalne widzenie, dlatego powinniśmy poddawać się okresowym badaniom okulistycznym, aby zapewnić dobre zdrowie oczu i wcześnie wykrywać problemy.

Jeśli więc doświadczasz któregokolwiek z objawów astygmatyzmu, natychmiast udaj się do okulisty. Nie musisz nadal doświadczać problemów z niewyraźnym widzeniem lub nieostrym widzeniem przedmiotów. Udaj się do okulisty i ciesz się bardziej przejrzystym, ostrzejszym życiem.